Program Ortakları
Yaygın Eğitim Akademisi şu kuruluşlar tarafından ortak yürütülmektedir.
Son Yayınlananlar
Bizden haberler...
Merhaba,
Bildiğiniz üzere; 2017 Haziran – 2017 Kasım ayları arasında 32 saat süreyle gerçekleştirilen Yaygın Eğitim Akademisi isimli Eğitmen Eğitimi’ni düzenledik ve tamamladık. 12 Gençlik Çalışanı eğitime katılarak bu sertifikayı almaya hak kazanmıştır. Bahsi geçen katılımcılar eğitim sonunda yaygın eğitim eğitmenliği konusunda yetkinlik kazanmış ve eğitim süresince elde ettiği kazanımlar ile yaygın eğitim alanında eğitmenlik yapabilecek seviyeye gelmiştir. Katılımcılarımızın başarılarının devamını diler, eğitmenlik hayatlarında öğrenme dolu bir süreç temenni ederiz.
Buradan katılımcılarımızın ismini de duyurmaktan gurur duyarız;
| 1 | Alaz Koç |
| 2 | Alperen Bayram |
| 3 | Ayhan Gümüşkılıç |
| 4 | Merve Aktepe |
| 5 | Cansu Özkan |
| 6 | Deniz Erdoğan |
| 7 | Enes bahadır Bekdaş |
| 8 | Gülşen Turna |
| 9 | Ibrahim Halil Boğatemür |
| 10 | Kamil Çoban |
| 11 | Neslihan Hi̇çdönmez |
| 12 | Zehra Güveren |
Hepsine emekleri ve aktif katılımları için tekrar teşekkür ederiz. Bir sonraki dönemde görüşmek üzere,
Öğrenme dolu bir yaşam dileriz,
Gençlik Çalışmaları Derneği Yönetim ve Eğitim Ekibi
İnsanoğlu varolduğu zamandan bu yana hayatta kalma ve hayatını idame ettirmek için kolay ve konforlu yolları arayagelmiştir. Tecrübe ettiği tüm yolları belleğine kaydeden insanlar, bu bilgileri parçası olduğu toplumla paylaşarak hem kendisi öğrenmiş, hem de bu öğrenilenleri çağdaşlarına ve sonraki jenerasyonlara aktararak öğretme deneyimi yaşamışlardır.
İlk çağlardan günümüze, insanoğlu yukarıda bahsedildiği üzere kendi varlığı ve genlerinin devamını sağlamak adına öğrenmenin ve öğretmenin farkına varmış ve bu büyülü deneyim günümüze kadar gelmiştir. Orta çağlarda ve klasik çağlarda genelde öğrenme merkezleri tapınaklarda yapılandırılmış biçimde ve toplumun belirli bir tabakasına yönelik iken klasik çağ öncesi avcı-toplayıcı atalarımız, öğrenme deneyimini kollektif olarak yaşıyor, her birey bulunduğu topluma karşı görevini yerine getirmek adına sürekli yeni yetenekler ve tecrübeler edinmek durumunda kalıyorlardı. Günümüz modern toplumunda ise öğrenme deneyimi artık farklı bir aşamada bulunmakta. Kimi zaman, toplumun ihtiyaç duyduğu temel vatandaşı yetiştirmek için örgün eğitim/öğretim kullanılmakta iken, toplumun gelişmesi adına daha gelişmiş sofistike eylemler için bireyler araştırma-geliştirme metodları ile kendi kendileri öğrenmekteler.
Öğrenmenin tarihi boyunca geçirdiği evrimle ilgili küçük bilgilerden sonra günümüz toplumu ve geleceğin toplumunun öğrenme deneyimleri hakkında kafa yormaya başlayabiliriz. Sizlerin de bildiği üzere günümüzün en büyük bilgi kaynağı internet, ve internetsiz bir gelecek çizgisi düşlemek imkansız! Bu halde halihazırda uzaktan öğrenim, kendi kendine öğrenim gibi internet bazlı öğrenim çeşitlerine gelecekte yenilerinin ekleneceğini düşünmek çok da çılgınca bir fikir olmasa gerek. Gelişen artırılmış gerçeklik ve sanal gerçeklik uygulamaları şimdiden öğrenme tasarımları çalışmalarında yerlerini almaya başladı. Yüksek hızda bağlantı hızı, her zaman yeniye ulaşma isteği ile insanoğlu gelecekte hayat boyu öğrenme kavramını, sürekli ve anda öğrenme kavramına dönüştürecek gibi görünüyor. Zira tarih bize öğrenen ve öğrenmeye açık toplumların refah seviyesinde ve toplumlar arası yarışta her zaman önde olduğunu göstermekte.
Sonuç olarak, toplumlar geleceklerini gençleri ile inşa ederler, gençler için yapılabilecek en iyi yatırım ise günümüz şartlarını da gözeterek modası geçmiş ve tartışma konusu eğitim sistemlerinden ziyade gençlere yönelik, onların ihtiyaçlarını gözeten öğrenme tasarımları geliştirmek olduğunu söyleyebilirim.
Alperen BAYRAM
Yaygın Eğitim Akademisi
“Kendisinden bir şey öğrenilmeyecek, tek bir insana rastlamadım.” –Alain
“Gezip gördükçe cehaletim artıyor.” –Mehmet Çetinkaya
Gezilerim sırasında mümkün oldukça her zaman couchsurfing kullanmaya gayret ettim. Çünkü bu hayatta öğrendiğim en güzel şeyleri tanımadığım insanlar sayesinde öğrendim. Şimdi size insanlığı nasıl öğrendiğimi ve ön yargılardan nasıl kurtulduğumu anlatacağım.
Yer Romanya Timisoara. Couchsurfing kullanmışım arkadaşımla beraber. Ev sahibinin ismi Csabi.Csabi ile akşam 8’de tiyatro binasının önünde buluşacağız diye sözleştik. Tam 8’de geldi. 8’i 1 geçmiyordu yani. Tokalaşıp tanıştık. Çok kısık bir sesle konuşuyordu. Hava soğuktu onu duyabilmek için şapkamı çıkardım. O kadar kısık. O an arkadaşımla göz göze geldik aynı şeyleri düşündüğümüzü anladım. Farklı bir adamdı Csabi abi Eve geldik eşyalarımızı bıraktık. Ne yapmak istersiniz dedi. Buranın lokal yiyecek içeceklerini tatmak istiyoruz dedik. Bizi 1718 den beri üretimi devam eden Timisoara birasını içmeye götürdü. Restorant gürültülüydü onu duyabilmek için acı çekiyorduk. Çoğu zaman anlamayıp sadece güldüm. Biraz kültür alışverişi ve muhabbetten sonra eve tekrar döndük. Fizyoterapist kendisi. Evini aynı zamanda ofis olarak kullanıyor. Ev tek oda tek mutfak. Şöyle bir baktım bir tane yatak var. Arkadaşımla gene göz göze geldik. Aha dedim! Alaz 3 kişi aynı yatakta yatacaz. Csabi’yi araya alacağız, Allah ne verdiyse artık. Derken 2 tane çarşaf serdi yere birde çadır matı. Elbiselerinden yastık yaptı kendine. Ben burada yatacağım sizde koltukta dedi. Şekilden şekile girdim. Ben yatayım orda dediysem de izin vermedi. Yani ev sahibi yerde yatıyor size kendi yatağını veriyor. İnsanlığı öğrettiler gene. Üstüne aç mısınız ben bir şeyler yiyeceğim, size de ikram edebilirim. O kadar utandım ki aç olmama rağmen yemek istemedim. Ertesi sabahta karnımızı doyurdu, şehirde gezilecek yerleri gösterdi. Csabi abi farklı bir insan olabilir. Ama yufka yürekli ve bana insanlığı öğrettiğine eminim.
Bu anımda vermek istediğim mesaj aslında şu Csabi hiçbir çaba sarf etmeden bana hayatımın dersini vermişti.
Üniversite yıllarıma baktığım zaman hiçbir şey öğrenmemişim. Yav bir insan hiçbir şey mi öğrenmez. Hayvan sağlığı dışında üniversitede öğrendiğim tekbir şey yok. Benim öğrenme sürecim eğitim yıllarından sonra başladı. Eğer yeni bir öğrenme stili eklemem mümkün olsaydı, sokaktan yada tecrübe ile öğrenme stili diye bir madde ekleyebilirdim. Beni ben yapan, Alaz’ı Alaz yapan tüm özellikleri ben tecrübelerimden öğrendim. En güzel ve kalıcı öğrenme stilininde bu olduğu inancındayım. Tecrübelerimizden yararlanarak iyi veya kötü hiç önemli değil hepsinin bizim bir parçamız olduğunu ve bundan ders aldığımız sürece öğrenmenin sonsuz güzellikte olduğunun farkına varabiliriz. Bir arkadaşımızla kahve içerken ”Aa hadi ya öyle miymiş ” diyerek çok önemli şeyler öğrenebiliriz. Yaygın Eğitim Akademisi eğitim programında da aynı şekilde öğreniyoruz. Eğitmenin bir müdahalesi olmadan katılımcılar belirlenen konu ile ilgili görüşlerini belirtiyorlar. Yani tek bir kaynaktan alınan bilgilere göre değil sonsuz bir kaynaktan alınan bilgilere ulaşmış oluyoruz ve bu şekilde de öğreniyoruz.
“Crazy teacher” diyerekte öğrenmek ile ilgili bu yazımı bitiriyorum: https://www.youtube.com/watch?v=gZzKe1BC2XU
Alaz KOÇ
Yaygın Eğitim Akademisi
Öğrenme Sonu Olmayan Bir Keşif Sürecidir
Doğduğumuz andan itibaren bir öğrenme süreci başlıyor bizim için.
Dünyaya adım attığımız an nesnelerle, insanlarla ve doğayla etkileşim içine giriyoruz. Sürekli bir şeyler öğreniyor, yeni deneyimler kazanıyoruz.
Sürekli öğreniyor ya da öğrenmeye itiliyoruz.
Özellikle yirminci yüzyıldan itibaren dünyada çok önemli değişim ve dönüşümler yaşandı ve yaşanmaya da devam ediyor. İçinde bulunduğumuz topluma ve bu hızlı değişimlere ayak uydurmamız için hayatımız boyunca öğrenmemiz gerekli kılınıyor.
Eğitimin şekli öğrenme sürecinin de şeklini belirliyor.
Çağımızın gerekliliği sürekli değişim ve dönüşümleri yakalamak ve uyumlanmak. Diğer yandan aile, toplum ve okul üçgeni tarafından yetiştirilirken öğrenmeden ziyade öğretilme süreci içinde bulduk kendimizi. İşte tam da burada çocuklukta bir süreç olan öğrenme biçimi, örgün eğitimle beraber sonuç odaklı olmaya başladı. Yapılandırılmış alanda talep edilmeyen öğrenme yerini ezbere bıraktı, bunun sonucunda sorun çözme (yaratıcılık) yeteneğimiz köreldi ve eğitilmeye bağımlı hale geldik. Sorun da burada ortaya çıktı.
Etkili ve verimli bir öğrenmenin gerçekleşebilmesi ve öğrenmenin kalıcı hale gelmesi için eğitimin insanların yaşamına – pratik ve becerilerine- dokunması gerekiyor. Bu noktada gönüllülük süresince sivil toplum alanında karşılaştığım ve bir daha kopamadığım eğitim çeşidinden bahsedeceğim, örgün öğretimden çok daha önce doğmuş olan yaygın eğitim biçimi. Örgün eğitimdeki öğretmen- öğrenci ilişkisinin ve ezbere dayalı öğrenmenin aksine, yaygın eğitim gönüllülük esaslı ve birey merkezli olup, katılımcının yani öğrenenin pratik ve becerilerine dayanır. Tek bir doğrunun dayatılmadığı alanda katılımcılar tartışarak, düşünerek, beyin fırtınası yaparak birbirlerinden öğrenirler. Yaygın eğitim insanların yaratıcı düşünme ve sorun çözme becerisini geliştirirken kendilerini keşfetmelerine yardımcı olur. Aslında öğrenme süreci burada tekrardan süreç odaklı hale dönüşüyor ve katılımcı öğrenme sürecinin öznesi haline geliyor.
Öğrenme teorileri üzerine çalışanlar öğrenmeyi-öğretmeyi daha verimli hale getirebilmek için öğrenme üzerine birçok görüş geliştirdi. Katlımcısı olduğum Yaygın Eğitim Akademisinde geçen hafta öğrenme biçimleri üzerine beyin fırtınası yaparken şöyle bir şey konuşuldu. ’’Öğrenme biçimleri bir mit olabilir, herkesin öğrenme tarzı birbirinden farklıdır.’’ Sonra üzerine düşündüm ve aydınlandım.
Öğrenme üzerine birçok görüş olsa da, insanların parmak izlerinin birbirinden farklı olduğu gibi öğrenme tarzları da birbirinden farklıdır. Öğrenme biçimleri bize yol gösterse de başka bir yandan bizi kısıtlar.
Öğrenme doğumla başlayıp ölümle biten bir süreçtir. sonu olmayan bir keşif sürecidir.
Hepimiz öğrenme ile ilgili birçok yanlış bilgilere ve alışkanlıklara sahibiz. Önemli olan öğrenmeye açık olmak ve dogmatik bir yaklaşım sergilememektir. Öğrendiklerimize saygı duyarken, şüphe etmeden gözümüz kapalı bir şekilde kabul etmemek gerekir. Böyle bir yaklaşım da öğrenmeye engel olur, birey kendine sınır koyarak öğrenmesine ket vurur.
Rollo May Yaratma Cesareti adlı kitabında: ‘’Şüphe ve inanç arasında diyalektik bir ilişki vardır. Hem inanabilme hem de kendi şüphelerini kabul etmeye cesareti olan kişi öğrenmeye sürekli açıktır.’’ Diyor. Aslında burada öğrenmeyi öğrenmekten bahsediyor May.
Öğrenmeyi öğrenmek, öğrendiklerimize yeni bir bakışla bakmak, şimdiye kadar öğrendiklerimizi süzgeçten geçirip, bundan sonra öğreneceklerimize karşı bir tavır içerisine girmektir.
Kısacası öğrenmeyi öğrenmek, sonu olmayan bir keşif süreci, bir yaşam biçimidir.
Kamil ÇOBAN
Yaygın Eğitim Akademisi
Mentörlerimiz
Program kapsamında seçilecek tüm katılımcılar, program sonunda 3 ay mentör desteği alacaktır.
%d blogcu bunu beğendi: